Een droomreis: is dat iets waar je over blijft dromen of iets wat werkelijkheid wordt? Tot en met donderdag 12 maart, precies 7 weken voordat ons vliegtuig zou vertrekken richting onze droomreis, heb ik gedacht dat dit vliegtuig daadwerkelijk er naartoe zou vliegen. Natuurlijk hield ik vinger aan de pols en hield ik er rekening mee dat onze droomreis niet door zou gaan, maar ik hield positieve moed. Onze bestemming naar China besloten we te willen annuleren en daar zou Vietnam voor in de plaats komen. Met gepaste enthousiasme en eigenwijsheid ging ik op zoek naar de voor mij nieuwe en onbekende oorden in Vietnam. Het landschap, de mensen, het klimaat, de natuur, de reisroute en de bezienswaardigheden die we echt zouden moeten bezoeken, passeerden de revue en ik kreeg er allemaal zin in. Al dat moois wat dit land te bieden heeft leek me prachtig om in het echt te beleven. Dus ik ging al een beetje in de reisagent-modus. Ik was inmiddels wel wat bekend met alles wat er geregeld zou moeten worden. Ik was inmiddels toch een expert geworden op het gebied van het regelen van een grote reis. Totdat ik die donderdagochtend op 12 maart het nieuws checkte. De positieve moed die ik nog had zakte met een noodlanding in de schoenen. En dus moeten wij onze droomreis annuleren door Corona virus.
Eerdere blogs van Kim:
–> Verre reis China met kinderen
–> Vliegtickets stress
–> Gevaar coronavirus voor kinderen
Grenzen sluiten
Trump besloot dat de Verenigde Staten voor Europeanen zijn grenzen te sluiten. Toen ik dat las wist ik dat er meerdere landen zouden volgen. Ook was het aantal besmette en overleden mensen aan Corona in Nederland gestegen. Ik moest even slikken. Wat was dit ineens een slechte droom geworden. En nu wist ik dus één ding heel zeker: onze droomreis wordt een echte droomreis. Een reis waar je over droomt en die je jezelf belooft ooit te gaan maken en uiteindelijk toch niet doet. Want met dit nieuws wist ik eigenlijk al dat onze grote reis naar het verre oosten en zuiden niet meer door zou gaan. Het zou wel heel onwaarschijnlijk worden in deze bizarre situatie. Toen Remco later die dag thuis kwam van zijn werk wisten we zonder woorden dat het annuleren van onze reis een feit was geworden. Alle tijd en energie in één keer weggevlogen. Wat had ik de balen, ontzettend balen. Dit had ik nooit gedacht. Zo’n ver-van-mijn-bed-virus die de hele wereldbevolking kan besmetten. Iets wat gebeurt in rampenfilms over toekomstige verschrikkelijkheden die onze planeet zouden teisteren. Het soort films waar ik een hekel aan heb omdat de scenario’s slecht, onwerkelijk en bijzonder uit de klauwen gewassen zijn. Films die ik meteen weg zap omdat ik niet houd van rampen die niet werkelijkheid worden. En nu zitten we dus werkelijk in het script van zo’n slechte film. Wie had dat gedacht?
Reis annuleren door Corona virus
Inmiddels zijn we ruim een week verder. Nu is er weer werk aan de winkel. Annuleren en wellicht om boeken. Wat het precies gaat worden weten we niet. Het heeft met zoveel verschillende dingen te maken. Kunnen we het opnieuw regelen met het werk, hoe zit dat financieel, is een individueel georganiseerde china-reis en camperhuur in Australië om te boeken naar volgend jaar, hoe zit dat met accomodaties en bovenal: die vliegtickets? Gaan we weer. Ik word langzaamaan een vriend van de callcentra van vliegtuigmaatschapijen met toch weer wat vliegticket-stress.
De superman!
Gelukkig eindigen die slechte rampenfilms meestal goed. Er is altijd wel een hero die zich opoffert en die ervoor zorgt dat het weer helemaal is zoals het was. Een superman die van hot naar her rent om mensen te redden en mensen te behoedden van de ondergang. Eerlijk is eerlijk gezegd, ondanks mijn gemopper realiseer ik me dat we echt een superheld hebben en dat dit gezegd mag worden: in dit geval is de superman er ook echt want dat is de (medische) zorg. Die werken ontzettend hard om het verdomde corona-virus in te dammen en mensen te helpen. Mijn gemopper valt in het niet hierbij.
Van uitstel komt opnieuw dromen
Voor nu geldt weer: afwachten. Wanneer ik weet waar we aan toe zijn, weten we dan ook of onze droomreis toch echt werkelijkheid gaat worden. We zijn positief dat dit gaat gebeuren. De organisatie van de china-reis wil graag kosteloos onze reis om boeken en dat geldt ook voor de camperhuur. Als de rest ook meezit komt het helemaal goed. En er zijn dan ook weer voordelen: onze kinderen zijn weer een jaartje ouder en begrijpen meer. We kunnen dingen beter uitleggen over de route en alles wat we zien. De reis wordt dan weer anders belevend en ze zullen er misschien wat meer herinneringen aan overhouden. We kunnen nog een extra budget opsparen en omdat we meer tijd overhouden tussen de mei- en de zomervakantie kunnen we ook langer weg. Wellicht kunnen we nu ook Vietnam in ons nieuwe reisplan stoppen. Dan wordt onze droomreis een echte, zo’n eentje die je in van die feel-goodmovies ziet met een happy ever end. Of zoals in heel leuke kinderboeken waarin kleine globetrotters en ontdekkingsreizigertjes de wereld ontdekken.
Kim
Hoi, ik ben Kim! Toen ik jong was droomde ik altijd al van verre reizen. Ik kon uren in een atlas kijken. Bij mijn eerste ontmoeting met mijn vriend Remco had ik al verteld dat ik dol ben op reizen. Samen hebben wij o.a. Thailand bezocht en hebben we een grote roadtrip gemaakt met een 4x4wagen in Zuid-Afrika, Namibië en Botswana. Toen onze zoon Gijs (2016) werd geboren hadden we al snel besloten om op reis te blijven gaan. Het is toch echt een verslaving: het avonturen sparen en ontdekken wat voor mooie en voor mij onbekende plekken onze aarde te bieden heeft. Toen Gijs 13 weken oud was, gingen we naar Japan. Daar reden we in een kleine camper van Kyoto naar Tokio. Voor zijn tweede jaar zijn we met hem nog naar Portugal en een paar weekenden in Nederland weggeweest en werd zijn zusje Roos (2018) geboren. Na de aanschaf van een caravan hebben we hiermee de landen Duitsland, Denemarken en Zweden bezocht.
Maar ons allergrootste avontuur moet misschien nog komen: vanaf april 2020 gaan we 15 weken op reis naar China, Australië, Singapore en Maleisië!