Eerder schreef ik over onze vliegticket-stress, maar nu staan we voor een heel ander dilemma; naar China of toch niet? Coronavirus-stress of luxeprobleem? Nog een paar weken en dan zouden we naar China gaan met onze kinderen. Maar nu heerst ineens het Coronavirus. Wat te doen? In hoeverre is er sprake van gevaar van het Coronavirus voor kinderen?
–> Verre reis China met kinderen
–> Vliegticket-stress
Gevaar van coronavirus voor kinderen
En dan ineens bereikt ons het nieuws dat er iets bestaat als het coronavirus, of beter gezegd COVID-19. Uren die ik besteed heb om een reis naar China te bedenken, plannen en contacten leggen, kunnen misschien straks de ‘made in China’ prullenbak in. Tickets zijn tijden geleden geboekt, net zoals een groot deel van onze accommodaties. En wat dan nu? Zijn dit dan ook de eerste symptomen van het COVID-19?
Wat nu?
Veel mensen hebben ons gevraagd wat we gaan doen nu het virus is opgedoken. Wat is het gevaar van het coronavirus voor kinderen, maar ook voor ons? Wat we nu vooral doen is veel informatie inzamelen en afwachten. Meer kunnen we eigenlijk niet doen. Op dit moment hebben we kunnen uitzoeken dat onze enige reisorganisatie die wij in handen hebben genomen, ons positieve berichten stuurt. Natuurlijk, de reis door laten gaan heeft voor hen ook voordelen. Aan een kant hebben ze ook gelijk, want het wordt misschien ook behoorlijk overdreven. Maar op basis van veel andere berichten is het toch handig om vooraf te bedenken wat te doen als het toch niet door kan gaan. Onze annuleringsverzekering kan een aanzienlijk deel vergoeden. En onze vliegtuigmaatschappij KLM kan voor ons veel betekenen en de tickets makkelijk en zonder al te veel kosten om boeken. Dat is een hele opluchting, want om ons welverdiende spaargeld nu te laten bezwijken door dat vervelende virus is niet echt een heel veel fijne gedachte. Meer over het virus lees je onder andere op de site van het RIVM.
Wachten op groen licht?
Nu is het dus wachten op het groene licht. Het groene licht dat China geeft om het land weer te kunnen betreden, het groene licht dat onze vliegtuigmaatschappij na 15 maart weer zal vliegen naar China, een groene licht van buitenlandse zaken en een groen licht van Australië. Want vanuit Hongkong vliegen we door naar Sydney. Als Australië ons geen groen licht geeft om de grens te passeren voordat we in China zijn geweest, moeten we alsnog alles omgooien.
Hoe moet dat in China?
Na mijn vliegticket-stress, die gelukkig allang verdwenen is en hopelijk niet zo besmettelijk zal zijn als het coronavirus, is er nu dus coronavirus-stress. Wat moeten we doen als we straks toch wel door China kunnen reizen? Maar mondkapjes aanschaffen? Vier liter aan desinfectans in onze backpack proppen? In quarantaine hoppen van de ene hotelkamer naar de andere? Tot nu toe hebben we nog geen idee.
Lastig is om al het nieuws met een korreltje zout te nemen. Tijdens onze jaarlijkse griepepidemie overlijden ook heel wat mensen, geen spreekwoordelijke haan die daar naar kraait. Ergens las ik dat de jaarlijkse griepepidemie in Australië ook behoorlijk wat levens heeft gekost, bij vooral jonge kinderen (in China overlijden de meest oude mensen die besmet zijn). Ik begin nu zelfs te twijfelen of het een goed idee is om naar Australië te reizen aan het begin van hun griepepidemie.
Misschien moeten we toch gewoon maar naar Schiermonnikoog, daar zal het allemaal niet zo snel gaan.
Kim
Hoi, ik ben Kim! Toen ik jong was droomde ik altijd al van verre reizen. Ik kon uren in een atlas kijken. Bij mijn eerste ontmoeting met mijn vriend Remco had ik al verteld dat ik dol ben op reizen. Samen hebben wij o.a. Thailand bezocht en hebben we een grote roadtrip gemaakt met een 4x4wagen in Zuid-Afrika, Namibië en Botswana. Toen onze zoon Gijs (2016) werd geboren hadden we al snel besloten om op reis te blijven gaan. Het is toch echt een verslaving: het avonturen sparen en ontdekken wat voor mooie en voor mij onbekende plekken onze aarde te bieden heeft. Toen Gijs 13 weken oud was, gingen we naar Japan. Daar reden we in een kleine camper van Kyoto naar Tokio. Voor zijn tweede jaar zijn we met hem nog naar Portugal en een paar weekenden in Nederland weggeweest en werd zijn zusje Roos (2018) geboren. Na de aanschaf van een caravan hebben we hiermee de landen Duitsland, Denemarken en Zweden bezocht.
Maar ons allergrootste avontuur moet misschien nog komen: vanaf april 2020 gaan we 15 weken op reis naar China, Australië, Singapore en Maleisië!
2 comments
Het blijft inderdaad erg lastig. Ik vind dat we nog niet meteen alles moeten omgooien zolang we nog niet weten of KLM er naartoe vliegt en er genoeg bezienswaardigheden te zien zijn in China eind april. Het is in principe een griep en nu in ene beseffen we dat een (griep)virus zich razendsnel kan verspreiden. Vervelend is natuurlijk dat er geen vaccin. Op dit moment wachten we nog even af op de KLM en anders gaan we toch omboeken..
Het is even afwachten. April kan zomaar het verschil uitmaken. Het wordt steeds warmer In HongKong. China is een land die zich razendsnel hersteld na een crisis. Dit weet je helaas pas op het allerlaatste moment. Durf je het risico te nemen om tot dat moment af te wachten..?
Daarnaast is de vraag of je het land wel in komt. Om nieuwe besmettingen te voorkomen kan het best zijn dat je geweigerd wordt. In een maand tijd kan er nog veel gebeuren.