Part ||: Bloggers aan het woord: de grootste stressmomenten tijdens reizen met de kids.

Oh, wat is reizen fijn en wat hebben we er mooie herinneringen aan, zie part I.
Maar hé, het is niet altijd alleen maar rozengeur en maneschijn.
In dit stuk (part II) lees je namelijk de bloopers en de stressmomenten
over reizen met kinderen van verschillende bloggers. 

Marlieke van Kleine Globetrotter:
Stel je een prachtig plein voor met uitzicht op zee. Mooie oude mensjes genieten van het late namiddagzonnetje. Wij besluiten ook op het pleintje te gaan zitten met een ijsje. Onze zoon van 2 laat per ongeluk zijn ijsje vallen. Met als gevolg een woede uitbarsting van jewelste. Schreeuwen, krijsen, schoppen, slaan en uiteraard dramatisch op de grond liggen. Alle blikken zijn op ons gericht. We proberen de boel te sussen, maar na een minuut of 10 houden we het voor gezien en druipen we af. Terug naar huis. Reizen met peuterpubers is niet altijd een feestje!

Karlien van Reistips met Kids:
Wij kwamen er vrij snel achter dat onze oudste heel gevoelig is voor veranderingen. Als we een aantal dagen weg gingen, dan viel ze de eerste twee avonden heel moeizaam in slaap. Pas bij avond drie of vier werd dat beter. Als we daar geen rekening mee hielden, en in het begin hoopten we steeds dat het gewoon over ging, dan hadden we een oververmoeide baby/dreumes/peuter. Niet ideaal! Rondreizen en iedere twee dagen van plek wisselen was er niet meer bij. Misschien geen enorme dumper, maar het heeft er wel voor gezorgd dat we onze manier van reizen moesten aanpassen. Nu boek ik voor een reis een aantal accommodaties op plekken waar we heen graag heen willen, we reizen niet meer op de bonnefooi.

Aafje van Kids love travel:
Toen Lotte 8 maanden was en Floris 2 jaar vertrokken we in maart voor een rondreis van 3 weken door Thailand. Terwijl het hier 3 graden was en regen met bakken uit de hemel viel, stapten wij in Bangkok uit het vliegtuig waar het 33 graden was.

All good zou je denken. Maar…. toen we eenmaal ingecheckt waren in ons hotel wilden we even naar de Starbucks voor een kop koffie en een croissantje. Lotte lag lekker in de kinderwagen en Floris in de draagzak bij Kevin. We wandelen de heerlijke koele shopping mall in. Net voor de Starbucks spuugt Floris uit het niets alles onder. Ja echt alles, de vloer, zichzelf, de draagzak en Kevin. Iedereen keek ons aan, met name de backpackers zonder kids, ik hoorde hen denken “wat doe jij hier in godsnaam met zulke kleine kinderen?!”.
En we hebben meer van deze stressmomenten met onze kinderen op vakantie meegemaakt.

Tikva van Gezin op reis:
We hebben een paar horror verhalen over vakantie met een baby. Niet waar iedereen altijd bang voor is over de vlucht. Eigenlijk vinden we dit met een baby super eenvoudig. Onze stress momenten hebben veel meer te maken met spuitpoep, overgeven en vervelende beestjes. Na een hele fijne dag op het prachtige eiland Koh Rong in Cambodja wordt onze dochter wakker onder de rode bultjes. We schrikken ons kapot en maken ons flink zorgen. Cambodja is niet het meest ontwikkelde land en dan zitten we ook nog op een eiland zonder artsen voor de kust. Gelukkig komen we er snel achter dat het zandvliegen beten moeten zijn. Zolang die niet ontsteken kunnen die niet zoveel kwaad.

Yvonne van Yvonne van der Laan- photography & travel:
We zouden die dag onze eerste treinreis in Sri Lanka gaan maken en om op het treinstation te komen hadden we via een medewerker in ons hotel een tukt tuk chauffeur laten regelen. Het was een rit van ongeveer 3 kwartier. Dachten we. Zo had dat mannetje het ons in elk geval verteld. We stapte dus erg relaxt in, toen een uur voor vertrek van de trein onze tuk tuk al aankwam. Eenmaal onderweg vroeg de chauffeur ons waar we naartoe moesten. Wist hij dat dan nog niet? Nee dus. En wisten wij wel zeker dat we naar dat station moesten. Ja dus. Aldus ons vooraf gekochte ticket. Dat was minstens een uur rijden kregen we te horen. Met een flinke noodgang scheurden we door het Sri Lankaanse verkeer, om de (iets vertraagde) trein vervolgens met gemak te halen.

Denise van Follow my footprints:
Als je met kinderen reist zijn er altijd wel wat dingen die mis gaan of stress opleveren. Je ontkomt er bijna niet aan. Ook ik heb heel wat heikele momenten gehad. Ik herinner me ondergepoepte maxi cosi’s, ontplofte banden van de Bugaboo, waterpokken waardoor we bijna niet mochten vliegen en een wespensteek op de tong van mijn 1-jarige. Of dat mijn dochter al bij het instappen in het vliegtuig alles bijelkaar schreeuwde omdat ze nú de borst wilde en niet pas tijdens het opstijgen.

Maar ook een vergeten pinpas en ondervragingen bij de douane toen ik als alleenstaande moeder met de kinderen naar Egypte ging. Als je in je eentje met twee kinderen zonder zwemdiploma in een hotel met zwembad in Turkije verblijft is elke seconde al een uitdaging, en naar de wc gaan al helemaal: ‘Jullie moeten eruit komen, mama moet plassen!’

Ook dit was zo’n moment: ik maakte met de kinderen een jeeptour in Tunesië en ineens…

En dan last but not least.. mijn stressmoment.. Ilse van Avonturen sparen:
Het grootste stressmoment tijdens onze reizen, daar hoef ik niet lang over na te denken. Sam was een jaar, ik was 10 weken zwanger van Saar en we waren op camperreis in Australië. Met een boot gingen we naar de Whitsundayeilanden. De bezochten verschillende eilanden per steeds kleine boottripjes ertussen. Je raadt vast waar dit naar toe gaat, naar een hele ruige zee. De hele boot was aan het spugen. We klapten steeds op de golven, gigantische harde klappen maakten we. En ik dacht alleen maar.. baby, blijf alsjeblieft zitten waar je zit… ik dacht, ik vergeef het mezelf nooit als het misgaat door deze stomme boottocht. Waar ben ik aan begonnen. Baby, blijf zitten! En gelukkig loopt er nu een grote drie jarige dame rond en is alles goedgekomen, maar man.. wat een zweetdruppeltjes waren dat.

Heb jij ook zo’n stressmoment, waar je nu om kan lachen? En heb jij part I al gelezen met alle mooie herinneringen?