Van eiland naar eiland in Australië.
En dat was inderdaad één van de hoogtepunten die we gehad hebben. Vroeg werden we opgepikt in een soort vrachtwagenonderstel, bus bovenstel. Met een groep van ongeveer 20 mensen doen we de toer. Eerst met de ferry oversteken, waar we instructies krijgen wat te doen als we een dingo zien; blijven aankijken en vooral niet wijzen of met je handen zwaaien. Sam roept tegenwoordig bij iedere hond die hij ziet.. Wooef en wijst.. Als dat maar goed gaat!Op het eiland aangekomen vertelt de gids dat er geen wegen bestaan en hij de 4wd aanzet.. Al na 2 minuten houdt Ilse het bijna niet meer. We worden telkens gelanceerd en schieten door de stoelen heen.. Sam is een bikkel, na 2 minuten slaapt hij. De gids zegt dat het wel een hele goede slaper moet zijn als slapen hem zo lukt.. Na een 40 minuten ( dus 38 leuke voor Ilse ;)) waren we op de eerste stop.. Sorry Sam je moet wakker worden.
Een wandeling over het eiland. Het is een strandeiland met in het midden bos. Er wonen een klein aantal mensen en verder is er behalve prachtige natuur weinig. Na de wandeling weer de bus in… 15 kilometer te maken.. Dat lijkt niets maar zonder wegen door een soort bos heen, is dat toch langer dan je denkt. Maar we geven ons over en bounchen lekker mee..
We rijden het strand op om een prachtige toer over het strand te maken. We rijden vlak langs de zee en zien in de verte weer walvissen. Aan het einde van het strand staan twee kleine vliegtuigjes. Ilse ziet al twinkels in Val’s ogen komen en ja hoor.. Val en Mat zitten even later in het vliegtuigje om boven het eiland te vliegen.
Na de lunch (Sam heeft nog steeds nergens last van en eet een heel bord risotto weg) bezoeken we een meer. Eerst weer een stukje rijden en tsjaa hoe kon het anders.. De harde hobbels zijn voor Sam rustgevend en binnen de kortste keren ligt hij weer te slapen. Ilse en Sam blijven in de bus zodat Sam ff lekker kam slapen, de andere drie nemen een duik in het ( koude) meer. Ze zeggen dat er er daarna 10 jaar jonger uitziet.. Dus als jullie ze straks bij terugkomst niet herkennen komt het hierdoor..
Een super dag op Fraser Island.Eilandtoer
De volgende dag blijven we op Hervey Bay. Het is lekker weer, dus we liggen naast het zwembad (Mat vindt een goudvis op de bodem) lees: hij trapte in het grapje van val die een goudvis zag en lag een paar seconden later in het zwembad. In de middag nog feven naar het strand, een lekker rustig dagje.
Dan staat er een lange rit voor de boeg. We rijden naar Airlie Beach.
Het boeken van de toer naar de Whit Sundays leek wat lastiger dan gedacht. Árme stumpers dat we zijn, kozen we natuurlijk voor de goedkoopste toer. Bij aankomst gecheckt tot hoe laat we konden boeken.. 19.00 was het antwoord.
Zo rond half 7 dus naar de receptie, vrouwtje van de boekingen weg.. Morgen ochtend om half 8 mochten we ons weer melden, dan konden we nog wel boeken..
’s Ochtends half 8 gauw naar de receptie.. We konden nog mee.. Alleen moesten we binnen 5 minuten in de haven zijn ( die op 20 km afstand ligt). We kunnen veel, maar dit ging hem niet worden. Dus maar voor de volgende dag een toer geboekt en nu zelf met de ferry naar een van de eilanden.. Long island.. Het is er prachtig en we hebben lekker weer!
Op het strand zien we wallabi’s.. Super leuk!!
Na het eiland zetten we de camper op Airly Beach, een super gezellig plaatsje. We eten in een echt backpackers tentje met live muziek. En Sam steelt zelfs de harten van de stoerste jongens daar. Ze vinden hem freaky adorable.. En gelijk hebben ze. Als je ff niet oplet zit Sam weer te flirten met mooie meiden.. We hebben hem op een gegeven moment bij mat op schoot gezet.. Wie weet 😉
Toen we terugkwamen op de camping hing er een briefje op de tent…
De toer van morgen gaat vanwege logistieke problemen niet door… Zucht.. De receptie is open tot 19.00 en dat is het al geweest.
Omdat we het grapje van binnen 5 min 20 km rijden nu kennen zorgen we dat we de volgende morgen gereed staan om na het boeken direct weg te rijden.
Er gaat nog van alles mis.. (betaling verkeerd, boot alsnog gemist) maar één boot later gaan we mee en de rest van de groep zien we ’s middags wel..
Op naar Day Dream..heerlijk relaxen. Bo heeft nog gejetskiet!
Daarna weer met de boot door naar White Heaven.. De boottocht was hels. De enige die weer cool bleef was Sammie! De schippers vonden de zee ook wel erg ruig. Eenmaal op white heaven was het prachtig. Prachtig strand! We waren nog getuigen van een bruiloft die er gehouden werd.
Een beetje bang voor de terugweg stapten we weer in de boot.. Volgens de schipper zou het maar 10 minuutjes ruig worden.. Nou dam overleven we nog wel… En zonder kleerscheuren komen we weer veilig aan!!
Vandaag weer een lange reisdag voor de boeg! Op naar Cairns!
Camperpech
Het begon goed.. Maar na 2,5 uur lukte het mat niet meer om te schakelen en kwam er rook uit de motorkap.. Auto laten uitrollen en maar gauw de snelweg af. Onze grote vriendin betsie weer gebeld en de wegenwacht gebeld. We zaten in de middle of knowwhere, dus voordat er iemand kwam zou wel even kunnen duren.. Kleedje voor Sam neergelegd, camper leeggehaald en wachten, wachten, wachten en dat duurde zo’n twee uur.. Toen kwam de takelwagen. Door de telefoon hadden ze gezegd dat de takelwagen eerst Valentino naar een huurauto zouden brengen.. Maar de meneer van de takelwagen wist van niets en het autoverhuurbedrijf was op 1,15 uur rijden.. Inmiddels werd het al donker en we zagen hier niet zitten om nog eens 3 uur met Sam naast de snelweg te bivakkeren.. Val en Bo zijn met de takelwagen meegereden om vervolgens weer afgezet te worden bij een autoverhuur bedrijf. Sam, Ilse en mat namen een taxi naar het eerst volgende dorp..
Een abrupt afscheid van onze camper en nu met een huurauto door! ‘ gelukkig’ hadden we de camper nog maar een paar dagen..
Morgen rijden we door naar Cairns en maandag vliegen we van Cairns naar Sydney, waar we nog wat tijd hebben!
We genieten maar ff van de lekkere hotelbedden en de eigen douche!!!