Wij hoorden dat je in Dordrecht, in het bos “de Elzen”, elfenhuisjes kunt zoeken. Dit willen we wel eens zien, en dit maakt het wandelen natuurlijk een stuk leuker voor de kinderen! We rijden er naar toe en we parkeren (gratis) bij parkeerplaats de Viersprong in Dordrecht. Het is een niet al te grote parkeerplaats en het is mooi weer, we hebben het laatste plekje. We gaan Elfenhuisjes zoeken in Dordrecht.
Kleine elfenhuisjes
Als je met je rug naar de parkeerplaats staat loop je naar rechts en volg je het pad. Links is een speelbos, deze slaan we even over en beloven we de kinderen te bezoeken aan het einde van de wandeling. Aan het einde van het pad ga je links, daarna vind je net na het bruggetje aan de rechterkant het eerste elfenhuisje. De elfenhuisjes zijn gemaakt door Moniek de Koning, een sprookjesliefhebster. De elfenhuisjes zijn kleiner dan je denkt, niet gek dan ook dat Liv (de jongste en kleinste van ons gezin) het elfenhuisje als eerste ziet. Razend enthousiast roept ze ons “Ik heb er een gevonden!” Ze klopt op de deur in de hoop dat er een elfje open doet.
“Nee, het is nep” helpt haar broer haar uit de droom. Toch blijft het iets magisch hebben. We weten allemaal dat het nep is en dat elfen niet bestaan. Maar toch kijken de kinderen bij elk gevonden elfenhuisje aandachtig door het raampje en wordt voor de zekerheid aan het deurtje getrokken. Na het eerste elfenhuisje aan de rechterkant moet je links afslaan voor de andere elfenhuisjes. De elfenhuisjes volgen elkaar snel op, als je goed loopt ben je dan ook snel klaar (en kun je naar het speelbos haha). De huisjes vind je allemaal grenzend aan het looppad, je hoeft er niet voor van het pad af te wijken.
Spelen!
Het kan eigenlijk niet missen maar wij lopen alsnog verkeerd en lopen dus een extra rondje. We komen onderweg een hele leuke “klimboom” tegen waar de kinderen lang in spelen. Ik moedig ze aan erin te klimmen, vanaf de zijlijn ziet het er niet heel spannend uit. Uiteindelijk mag ik er zelf ook nog even in om een van de kinderen eruit te helpen en dan merk ik dat het toch wel spannender is dan ik eerst dacht.
Speelbos Dordrecht
Na dit avontuur vervolgen we onze route en komen we per ongeluk weer op het goede pad terecht waar we de overige elfenhuisjes vinden. Het zijn allemaal verschillende huisjes, de een met nog meer details dan de ander. De kinderen spelen nog even in het speelbos en daarna gaan we weer naar huis.
Praktische informatie
De Elfenhuisje vind je in een mooi natuurgebied in Dordrecht. Je kunt de auto parkeren op de parkeerplaats van ‘De Viersprong’. Er is geen vaste looproute langs de elfenhuisje. De elfenhuisjes zijn dichtbij elkaar te vinden rechts naast het speelbos over het bruggetje. Tip; na het speuren naar de elfjes nog even spelen in Speelbos de Elzen in Dordrecht.
Simone
Ik ben Simone (31) en heb een man, een zoon (7) en een dochter (4). Ik ben iemand die absoluut niet goed thuis kan zitten. Af en toe moet ik het van mezelf gewoon een dagje proberen omdat de kinderen natuurlijk ook moeten leren zichzelf te vermaken. Dat kunnen ze op zich wel alleen ben ik op zo’n dag druk bezig met… ja, waarmee eigenlijk? De fietsjes pakken, na 10 minuten willen ze toch weer steppen… de deur opendoen, de fietsjes weer terugzetten. Stoepkrijt zoeken, waar lag het ook alweer? De deur weer opendoen… Tussendoor probeer ik de rotzooi op te ruimen maar als ik net op zolder de was sta te vouwen gaat de deurbel alweer! En dus ga ik vaak met mijn kinderen op stap. Het scheelt ook dat onze kinderen genieten van avontuur buiten de deur en ik alle hoogseizoenvakanties vrij ben, genoeg tijd dus om er op uit te gaan! Wij wonen in Rotterdam en daar is altijd wel iets te doen. Met de Rotterdampas doen we regelmatig een ’tour de Rotterdam’ rondje. Bezienswaardigheden en activiteiten wissel ik graag af zodat het voor iedereen leuk blijft en ik hou van combi’s: even naar een museum, daarna lekker lunchen en afsluiten in de speeltuin. Ondanks dat ik ben geboren in Rotterdam, ik er woon en er werk kan ik niet zeggen dat ik Rotterdam op mijn duimpje ken. Al ligt dat waarschijnlijk meer aan mijn richtingsgevoel (of meer het gebrek eraan) want voor de to-do-tips met kids weet ik precies waar je heen moet, al heb ik zelf nog regelmatig mijn Google maps nodig.