Tijdens onze vakantie Italië met kinderen was dit absoluut één van de hoogtepunten. We maakten een ezeltocht door Toscane met Altratoscana door de schitterende natuur van Toscane. Het leek soms of we alleen op de wereld waren. Nou ja alleen met ons lieve eigenwijze ezeltje Selvaggia dan.
Ezeltocht door Toscane met Atratoscana
Tinne is een lieve Belgische mevrouw die in de zomer met haar gezin in Toscane woont. In samenwerking met de manege in Pomorance verzorgd zij een ezeltocht door Toscane met Atratoscana. Je kunt kiezen uit verschillende ezeltochten. Wij kiezen voor een tweedaagse ezeltocht door Toscane. Op de website van Atratoscana kun je zien welke tochten er te boeken zijn.
Ezelles
Voordat onze ezeltocht door Toscane kan beginnen, krijgen we eerst ezelles. Dit gebeurt bij op de manege in Pomorance. Tinne of één van haar collega’s geven de ezelles. Op de manege maken we kennis met Selvaggia. Een ondeugende ezel, zo horen we. Oh, oh, dat belooft wat…
We leren over de verzorging van het beestje, hoe we haar kunnen behandelen onderweg. We leren hoe we haar kunnen klaarmaken voor de wandeling en leren hoe we haar ’s avonds mogen voeren en hoe we ervoor kunnen zorgen dat ze het fijn heeft. Want ezels zijn gezelschapsdieren en zijn graag bij je, zo blijkt! De kinderen gaan aan de slag en borstelen Selvaggia. Nog een lesje zadelen en dan kunnen we gaan. Best spannend dat wij twee dagen voor de ezel gaan zorgen.
GPS informatie
Daarnaast krijgen we tijdens de ezelles informatie over hoe wij de GPS kunnen gebruiken. We krijgen een klein apparaatje mee, waarop je de route kunt zien die je moet volgen. Het is de bedoeling dat wij (het driehoekje) op het lijntje van de route blijven. Dan komen we vanzelf uit bij ons agriturismo. Klinkt makkelijk toch?! Voor de zekerheid krijgen we ook een papieren plattegrond mee. Op de plattegrond worden picknickspots aangegeven. Ook krijgen we twee grote tassen mee, die we mogen vullen met onze spullen. We mogen maximaal 30 kilo meenemen op de ezel. Aangeraden wordt 2 liter water per persoon per dag mee te nemen, dus we mogen kritisch zijn met onze bagage.
Oefenrondje
Na alle uitleg gaan we op pad, met begeleiding en een ander gezin met ezel Otto. Het oefenrondje is best een beetje wennen. Selvaggia blijkt net een kind, we moeten consequent en duidelijk zijn. Worden wij even getest in onze opvoedcapaciteiten… Als Selvaggia niet mee wil, moeten we de woorden ‘kom aan Selvaggia’ op een ‘duidelijke’ toon roepen en dan duimen dat het beestje mee gaat. We hebben er zin in. Na de oefenronde is het tijd voor onze eerste overnachting. Nadat we Selvaggia gedag hebben gezegd, gaan wij naar ons eerste Agriturismo.
Slapen op de boerderij
Ons eerste agriturismo is op 5 minuten afstand van de manege. We dumpen onze spullen daar en nemen gelijk een duik in het (mini) zwembad. We slapen vannacht op een boerderij. Er lopen schapen, konijnen en kippen. Na het zwemen wordt er een lekkere maaltijd voor ons verzorgd en daarna is het tijd om onze spullen in de ezeltas te doen. Het inpaklijstje van Altratoscana houden we erbij en we proberen zo min mogelijk mee te nemen; we komen op 31 kilo. En dan slapen, want morgen gaan we er tegenaan.
Dag 1 met Selvaggia
’s Ochtends beginnen onze kids met het klaarmaken van Selvaggia. Haar hoeven worden verzorgd, haar buik wordt geborsteld en het zadel wordt op Selvaggia gezet. We starten de GPS en off we go! We beginnen met drie wandelende kids, laat Selvaggia eerst maar even aan ons wennen denken we. En dat gaat goed. Het consequent en duidelijk zijn helpt. Ze loopt rustig met ons mee. Om en om mogen de kinderen op Selvaggia zitten en al snel verlaten we de bewoonde wereld.
Bergje af
We wandelen een berg af. De paadjes zijn te volgen via onze GPS. We hebben er lol in. De kinderen vinden het fantastisch om op de ezel te zitten. Wij kijken onze ogen uit naar de landschappen. Je moet je trouwens geen ‘gewone’ paden voorstellen. We lopen echt over bergweggetjes; kiezels, steen, gras etc. Wanneer we wij de rivier komen, herinneren we ons dat hier een fijne picknickplek aan kwam. We laten Selvaggia lekker grazen en leggen ons picknick kleed neer en hebben even rust. Als we weer verder wandelen langs de rivier komen we een heerlijk plekje tegen. Weer mag Selvaggia lekker uitrusten en eten (dat kan ze als de beste).
Afkoelen
We hebben het warm en de rivier lonkt. We gaan erin. Het water is ondiep (net boven de enkels) en dus kunnen de kids lekker over stenen lopen en steentjes in het water gooien. In hun blote billen spelen ze in de rivier, alles onder toeziend oog van Selvaggi. Als we weer uitgerust zijn, mogen we de rivier oversteken met Selvaggia . De kids brengen eerst hun schoenen naar de overkant en vinden het helemaal leuk. We zien dat we straks weer bergopwaarts gaan. Als we onze route moeten geloven zijn we al over de helft van de route. We wandelen verder over velden en langs de berg. De uitzichten zijn schitterend. We vinden dat de kids zich knap houden. Mees zit de meeste tijd in de draagdoek (de wegen zijn pittig voor hem) en Sam en Saar wisselen Selvaggia af.
Agriturismo Fattoria Dilibbiano
En dan ineens, daar boven op de berg, zien we ‘leven’. Dat zal onze slaapplek zijn. Bezweet en vies komen we aan op een paradijsje. We hebben ongeveer 6 kilometer gewandeld en hebben hier 6 uur over gedaan (inclusief zwemmen en stops). Agriturismo Fattoria Dilibbiano is een plek waar wij ons gaan vermaken. We worden ontzettend vriendelijk ontvangen op de boerderij van een familie met een ijsje nota bene.
Uitrusten
Selvaggia hebben we op de boerderij mogen neerzetten met water en hooi. Saar is bang voor de honden en er wordt zo veel mogelijk hun best gedaan om de honden bij Saar weg te halen. We hebben het grote zwembad voor ons alleen en geloof me, na al dat zweten, maken we heel wat bommetjes in het water! GENIETEN met hoofdletters! Het driegangendiner wat voor ons gemaakt wordt, is ontzettend lekker. We hebben uitzicht over de bergen van Toscane en de kinderen spelen met andere kindjes uit een Nederlands gezin. Heerlijk!
Slapen in een tent
Na het eten gaan we met de andere Nederlandse kindjes kijken bij Selvaggia, we geven haar nog wat hooi en zeggen haar gedag. We slapen in een ingerichte tent, die al voor ons klaar stond. Iedereen slaapt als een roosje en de volgende dag ontbijten we om er weer een dag tegenaan te kunnen. Opnieuw verzorgen we Selvaggia en zeggen het fijne plekje gedag. Hier willen we nog eens heen, zeggen we tegen elkaar.
Dag 2 met Selvaggia
We starten weer met onze ezel. Het voelt vandaag een stuk warmer dan gister en de route is meer op open veld dan gister. Waar we gister beschutting van bomen hadden, hebben we het nu nog warmer. Als we een aantal uur gelopen hebben, heeft ons vriendinnetje Selvaggia geen zin meer. We proberen haar een zetje in de goede richting te geven, maar duw maar eens 300 kilo de berg op.
Stapje terug
We besluiten de strijd niet aan te gaan (wat zegt dit over onze opvoedcapaciteiten?) en van het moment gebruik te maken om even te picknicken (net opvoeden zo’n ezel, choise your battle’s). Na de pauze gaat het iets beter, maar we denken dat Selvaggia het ook erg warm heeft. Na een half uur, heeft ze de smaak weer te pakken en gaat ze als een trein. Wij moeten een stapje harder zetten om haar tempo aan te houden, maar zijn ook weer blij dat ze loopt.
Langs de rivier
De route vandaag is anders dan die van gister. We lopen een heel stuk langs een rivier en ineens is ons driehoekje niet meer op de lijn van de GPS. Woeps. Door de bosjes heen proberen we weer een ‘weg’ te vinden en gelukkig vinden we dan de aanwijzingen van Altratoscana en kunnen we weer prima verder wandelen. De tocht vandaag voelt pittiger dan gister. Misschien door de warmte (5 graden warmer dan de dag ervoor). We proberen er iets leuks voor te maken. Vandaag krijgen we voor het eerst de vraag of Sam en Saar niet samen op Selvaggia mogen. Helaas, willen we dat het arme ezeltje niet aandoen en om en om wandelen ze verder. Als Sam ineens een stekel van een stekelvarken vindt is hij weer helemaal enthousiast. Sam en Saar zoeken van alles bij elkaar en willen alles meenemen om thuis te laten zien.
Het einde komt in zicht
Via onze GPS zien we dat we er bijna zijn (lees nog zo’n 2 kilometer te gaan). Het laatste stukje is pittig, de warmte, de berg op.. oeff wat zijn we straks trots op onszelf. En dan zien we een stukje herkenning. We zien de weg die leidt naar de manege. De kinderen zijn trots en blij, wij ook! Vandaag liepen we ongeveer 8 kilometer en deden hier zo’n 8 uur over (inclusief stops).
En dan ineens moeten we afscheid nemen van Savvagia. Dat is best gek na 2 dagen samen. We geven haar een dikke knuffel, de kinderen halen hun verdiende ezelsleutelhanger op.
Ongelofelijk!
De ezeltocht zit erop, het was waanzinnig! Het is zo bijzonder met elkaar te doen. We hebben samengewerkt, samen genoten en samen voor Selvaggia gezorgd. De uitzichten waren prachtig, het zwemmen in de rivier fantastisch. De agriturismo’s waren mooi, vooral nummer 2 is een pareltje. Het eten was heerlijk! Kortom, dit gaan we niet meer vergeten! Tinne, onzettend bedankt voor deze fantastische ezeltocht door Toscane met Atratoscana.
Meer Italië
Na onze avonturen met de ezel reizen wij verder naar Florence en vervolgens naar Chioggia en Venetië. Wil je liever naar het zuiden van Italië reizen; vanaf Pomarance rijdt je in zo’n drie uur naar Rome. Op deze manier pak je ook leuk de belangrijkste bezienswaardigheden in Rome mee. Wat is Italië toch heerlijk!
Onze ezeltocht door Toscane met Atratoscana is een samenwerking. Avonturen Sparen zal altijd een eerlijke mening geven.